اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر کیفیت زندگی همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خلقی

هدف: جانبازان به دلیل مواجهه با حوادث استرس زای جنگ، با مشکلات جسمی و روانی زیادی روبه رو می شوند که این امر می تواند به طور جدی کیفیت زندگی جانباز و به طبع آن خانواده را تحت تأثیر قرار دهد. یکی از درمان های غیردارویی که می تواند در بهبود کیفیت زندگی جانباز و خانواده نقش داشته باشد آموزش های روانی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر کیفیت زندگی همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خلقی بود. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل، 50 نفر از همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خلقی مراجعه کننده به بیمارستان روان پزشکی صدر تهران، در سال 1392 مورد مطالعه قرار گرفتند. این افراد به تصادف در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه whoqol-bref بود. گروه آزمایشی به مدت 10 جلسه 120 دفیفه ای به صورت هفتگی تحت آموزش مهارت های زتدگی قرار گرفتند. تحلیل داده ها توسط آزمون تحلیل کواریانس انجام گرفت. یافته ها: در مرحله پس آزمون، گروه آزمایش بهبود معنی داری در حیطه های سلامت روانی، سلامت روابط اجتماعی و سلامت جسمانی نشان دادند. همچنین تفاوت معنی داری در حیطه سلامت محیطی مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های زندگی می تواند بر بهبود کیفیت زندگی همسران جانبازان مبتلا به اختلالات خلقی تأثیر بگذارد.